برای دیدن یکی دیگر از عجائب هفتگانه طبیعی دنیا، آبشار ویکتوریا به کشور زیمباوه سفر کردم. زیمباوه در جنوب قاره آفریقا قرار دارد و با داشتن حیات وحش و طبیعت خاصش هر ساله میزبان گردشگران زیادی می باشد. بهترین زمان برای سفر به این کشور از اواسط اردیبهشت تا اواسط شهریور است. آبشار ویکتوریا که در جنوب قاره آفریقا بین دو کشور زیمباوه و زامبیا قرار دارد با ۱۷۰۰ متر عرض، ۱۰۸ متر ارتفاع و جریان آب ۶۰۰ میلیون لیترمکعب در هر دقیقه، پهناورترین آبشار دنیاست.
نمایی از آبشار ویکتوریا
نمایی از آبشار ویکتوریا
ویزای زیمباوه
پرواز به زیمباوه
هراره پایتخت زیمباوه
غار چینویی
روستای چیوشه
آبشار ویکتوریا
شهر بلووایا
پارک ملی متاپو
شهر خامی
ویزای زیمباوه
خوشبختانه از سال ۲۰۱۷ ایرانی ها می توانند به راحتی، حین ورود با پرداخت ۳۰ دلار آمریکا ویزای فرودگاهی زیمباوه را درخواست کنند. زیمباوه در تهران نیز سفارت دارد و در صورت تمایل میتوانید قبل از سفر با مراجعه به سفارت زیمباوه ویزا دریافت کنید. آدرس سفارت زیمباوه در تهران زعفرانیه، خیابان مقدس اردبیلی، خیابان شادآور پلاک ۶ و تلفن سفارت ۰۲۱۲۲۰۲۷۵۵۳ هست.
ویزای زیمباوه
ویزای زیمباوه
یکی دیگه از روش های دریافت ویزای زیمباوه، ویزای الکترونیکی هست. از طریق وبسایت ای ویزا یا ویزای الکترونیکی پس از درخواست ویزا، دو روزه ویزا دریافت کنید.
پرواز به زیمباوه
از آنجایی که تهران_حراره (هراره) از مسیرهای پر رفت و آمد نبوده و خیلی از پروازهای فرودگاه امام خمینی در سال های اخیر کنسل شده است، بنابراین باید با ترکیش ایرلاین و پروازهای عربی به حراره رفت. مسیر پروازی من از استانبول به آدیس آبابا و از آدیس آبابا به حراره با ترکیش ایرلاین بود.
هزینه تقریبی بلیط هواپیما یک طرفه حدود ۳،۱۰۰،۰۰۰ تومان ( با دلار ۳۵۰۰ تومنی) شد.
بعد از دریافت کارت پرواز و در طول انتظار تا سوار شدن به هواپیما در گیت پروازهای آفریقایی فرودگاه آتاتورک، با یک آقای الجزایری که تاجر لباس بود و از ترکیه لباس به کشورش وارد میکرد، همصحبت شدم. حین پرواز هم با دو نفر که اهل زامبیا بودند آشنا شدم، همیشه از همصحبت شدن با آفریقایی های خونگرم لذت میبردم، بنابراین از هر فرصتی استفاده میکردم و با آنها در مورد کشورشان و مسائل مختلف حرف میزدم.
ساعت یازده و چهل و پنج دقیقه شب وارد آدیس‌آبابا، پایتخت اتیوپی شدم. زامیبیایی‌ها کارت پرواز دوم را نداشتند، بعد از تهیه کارت پرواز با هم جایی را برای هشت ساعت استراحت در فرودگاه نه چندان خوب آدیس‌آبابا پیدا کردیم. پرواز دوم با اتیوپی ایرلاین بود. برخلاف تصورم، فرودگاه اتیوپی از موقعیت جغرافیایی خوبی برای ترانزیت پروازی و ارتباط با دیگر کشورهای آفریقایی بهره برده بود.
فرودگاه آدیس آبابا
فرودگاه آدیس آبابا
خط هوایی اتیوپی مناسب بود و پذیرایی خوبی هم داشت . زمانی که سوار هواپیما شدم، کاپیتان پرواز اعلام کرد که از فراز آسمان کشورهای مختلف می‌گذریم که یکی از این کشورها تانزانیاست. آماده باشیم که قله‌ی کلیمانجارو، بام آفریقا از آن بالا تماشایی است. من بی قرار از اینکه تماشای کلیمانجارو را از دست ندهم به مهماندار سپردم که حتما وقتی به قله نزدیک شدیم، خبرم کند. یک ساعت و نیم بعد از پرواز جای صندلی را تغییر دادم و دقایقی بعد کلیمانجارو خاطره‌انگیز نمایان شد.
نمایی از قله کلیمانجارو
نمایی از قله کلیمانجارو
واقعا حس خوبی داشتم. خاطرات صعود سه سال پیش در ذهنم تداعی میشد، انگار کلیمانجارو بار دیگر ورودم به آفریقا را خوشآمد می‌گفت.
هراره پایتخت زیمباوه
دو ساعت بعد وارد هراره پایتخت زیمباوه شدم و فرم درخواست روادید فرودگاهی را همراه با سی دلارآمریکا تحویل دادم.
میزبانم که از کوچ سرفینگ باهاش آشنا شده بودم، به استقبالم آمد. مدیوم پسر لاغر و قد بلندی از اهالی روستاهای اطراف حراره بود و مثل همه آفریقایی های خونگرم با لهجه بریتیش انگلیسی صحبت میکرد. مدیوم پسر ترو فرزی بود و تند تند حرف میزد، من تا چند دقیقه اول سخت متوجه صحبتهاش می شدم، اما کم کم به لهجه مدیوم عادت کردم. از آنجایی که کشورهای شرق و جنوب قاره آفریقا مستعمره انگیلس بودند مردم این کشورها به زبان انگلیسی مسلط بوده و با لهجه بریتیش صحبت میکنند.
طبق معمول به مدیوم گفتم باید به صرافی بروم. او گفت که نیازی نیست تا پول را به دلار آمریکا تبدیل کنم. مدیوم توضیح داد با بحرانی شدن اقتصاد زیمباوه در سال۲۰۰۳ و تورم هزار درصدی مردم از دلار آمریکا یا کوپن‌هایی که ارزشی معادل دلار دارد، برای دادوستد استفاده میکنند!
پول زیمباوه یا کوپنی معادل ارزش دلار
پول زیمباوه یا کوپنی معادل ارزش دلار
نکته جالب در مورد سفر به زیمباوه این است که برخلاف دیگر کشورهای آفریقایی واقعا امن هست، تا از مدیوم در مورد امنیت زیمباوه پرسیدم، پاسخ داد که این کشور صد و پنجاه درصد امنیت دارد و به تنهایی میتوانی به همه جا بروی !
کودک زیمباوه ای
کودک زیمباوه ای
مردم زیمباوه به شانزده زبان صحبت میکنند، اما انگلیسی، شونا و سیندبله زبان‌های رسمی آنهاست بنابراین اکثر مردم زیمباوه میتوانند به انگلیسی صحبت کنند.
مادر دستفروش و کودکش
مادر دستفروش و کودکش
زیمباوه سال‌ها درگیر جنگ و کشمکش‌های قبیله‌ای بود تا اینکه سرانجام دست استعمارگران اروپایی از آفریقا برداشته شد و مکانی را در هفت کیلومتری شمال هراره برای یادبود قهرمان‌های این جنگ به نام نشنال هیرو ساخته‌اند.
نمایی از نشنال هیرو
نمایی از نشنال هیرو
به همراه راهنمای مهربان و خونگرم از این مکان که چشم‌انداز زیبایی از هراره و جنگل اطراف داشت دیدن کردم. مبلغی که بابت ورودی نشنال هیرو باید پرداخت شود حدود ۱۰ دلار بود. ( ورودی اکثر مکان های دیدنی در این کشور ۱۰ دلار می باشد)
نمایی از شهر از تپه نشنال هیرو
نمایی از شهر از تپه نشنال هیرو
پس از برگشت به شهر و حین پرسیدن نشانی با سه خانم آشنا شدم که من را تا بازار دستفروش‌ها همراهی کردند.
ما و آقای بستنی فروش
ما و آقای بستنی فروش
محصولات محلی، میوه (سیب، پرتقال، موز، آووکادو و …) و حتی غذاهای خیابانی در این جا فروخته میشود. در حقیقت اینجا مکانی برای شناخت نحوه زندگی مردم است.
گنجشک سرخ شده، غذای خیابانی هراره
گنجشک سرخ شده، غذای خیابانی هراره
سیب چلم (متوه) در گذشته به آدامس آفریقایی معروف بوده است
سیب چلم (متوه) در گذشته به آدامس آفریقایی معروف بوده است
تیر و مرداد فصل خشک و از سردترین ماهای زیمباوه است، از آنجایی که زیمباوه در نیمکره جنوبی واقع شده به عبارتی فصل زمستان در زیمباوه را سپری میکردم، اما دمای هوا در طول روز حداکثر ۲۱ + درجه سانتیگراد و کاملا مطبوع و بهاری بود و شب ها حداقل دما ۶.۵+ درجه سانتیگراد و کمی احساس سرما میکردم.
روز یکشنبه صبح به همراه میزبانم مدیوم، به خانه‌ی پدری اش در روستایی در پنج کیلومتری هراره رفتیم، خانه‌ی کوچک در حال ساخت و باغچه‌ای که ذرت، نخودفرنگی و درختان میوه مثل انبه، مرکبات و هلو داشت. در نگاه اول، متوجه شدم که روستاهای اطراف هراره در مقایسه با روستاهای ایران از امکانات خوبی برخوردار نیستند و مردم واقعا در شرایط سخت زندگی میکنند.
روستایی های زیمباوه با حداقل امکانات
روستایی های زیمباوه با حداقل امکانات
البته اکثر شهرنشینان زیمباوه هم مثل دیگر کشورهای آفریقایی در فقر به سر می برند. از آنجایی که این کشورها منابع نفتی ندارد، مردم بیشتر از انرژی برق استفاده میکنند، چند هفته ای را که با میزبانانم در زیمباوه سپری کردم نتوانستم حتی یکبار دوش آبگرم بگیرم و باید با هیتر های برقی در یک ظرف کوچک آب گرم میکردم و دوش میگرفتم!
کودک آفریقایی در حال حمام کردن
کودک آفریقایی در حال حمام کردن
روز بعد با خانم لینت دوست مدیوم، که دختر جسور و زرنگی بود و موهایش به شکل متفاوتی بافته شده بود از تپه گرانیتی دومبوشاوا (Domboshawa) در بیست و هفت کیلومتری شمال هراره دیدن کردیم.
من و لینت در تپه گرانیتی دومبوشاوا
من و لینت در تپه گرانیتی دومبوشاوا
قبل از اینکه با ماشین لینت به غار برویم او از من درخواست کرد که هزینه بنزین رفت و برگشت رو پرداخت کنم، من هم با کمال میل پذیرفتم. روز یکشنبه بود و مردم زیمباوه که به نظر میرسید مردمان مذهبی هستند مشغول دعا و طلب آمرزش بودند، در طول مسیر گروه سفید پوشانی که به جای کلیسا، زیر درخت مشغول برگزاری مراسم بودند، توجهم را به خود جلب کرد. از ماشین لینت پیاده شدم و چند دقیقه ای را در مراسمشان شرکت کردم، خوشبختانه از ورودم استقبال کردند و اجازه دادند که عکس و فیلم بگیرم.
سفید پوشان سیاه پوست در فضای باز مشغول دعا و آمرزش
سفید پوشان سیاه پوست در فضای باز مشغول دعا و آمرزش
کودک آفریقایی در مراسم دعا
کودک آفریقایی در مراسم دعا
در دومبوشاوا غار و صخره‌های سنگی متعدد در اثر فرسایش شکل گرفته و اشکال عجیب و غریب به وجود آورده بودند.
صخره های سنگی دومبوشاوا در زیمباوه
صخره های سنگی دومبوشاوا در زیمباوه
صخره های سنگی دومبوشاوا
صخره های سنگی دومبوشاوا
ضمنا میتوان از تماشای غروب خورشید از بالای این تپه های عجیب لذت برد.
غروب خورشید از تپه دومبوشاوا
غروب خورشید از تپه دومبوشاوا
از دیگر جاهای دیدنی این منطقه می توان به غاری اشاره کرد که در دهانه آن نقاشی های مربوط به دوره غارنشینان را می توان دید.
نقاشی غارنشینان با رنگ های طبیعی
نقاشی غارنشینان با رنگ های طبیعی
باغ گیاه‌شناسی (بوتانیکال) زیمباوه هم علاوه بر اهداف تحقیقاتی و علمی، مجموعه‌ای از گیاهان بومی و غیربومی را گرد آورده است. برخلاف تصورم گونه‌های متنوعی در باغ گیاه‌شناسی هراره نبود و بیشتر جنبه‌ی تحقیقاتی داشت اما درختان تنومند زیادی در باغ جاخوش کرده بود.
کاکتوس در باغ گیاه شناسی زیمباوه
کاکتوس در باغ گیاه شناسی زیمباوه
درختی با گل های عجیب در باغ گیاه شناسی زیمباوه
درختی با گل های عجیب در باغ گیاه شناسی زیمباوه
اما حیات وحش، گُل سرسبد دیدنی‌های زیمباوه از پرطرفدارترین جاهای دیدنی آن محسوب میشود. منطقه ۲۶۵ هکتاری Mukuvisi woodland در هفت کیلومتری هراره، منطقه حفاظت شده گونه‌های گیاهی و جانوری است. در آنجا سکوهایی تعبیه شده که چشم‌انداز خوبی از حیات وحش آنجا را به تماشاگران هدیه می‌کند، از دیگر مزایای این منطقه تور سوارکاری و سافاری است. ضمنا پرندگان زیبایی هم در این منطقه حفاظت شده نگه داری میشوند.
پرندگان حیات وحش موکوویسی
پرندگان حیات وحش موکوویسی
از آنجایی که دیدن بازار دست فروشان برایم جالب بود، به پیشنهاد میزبانم یکی از بازارهای بزرگ هراره، یعنی Mbara Musika در حومه شهر را دیدیم . قسمت عمده این بازار سرپوشیده است و فقط به فروش مواد غذایی محدود نمی‌شود. توجه آفریقایی‌ها و بچه‌هایشان به من که از یک نژاد و رنگ دیگری بودم جلب شده بود و مدام با من عکس می‌گرفتند.
دست فروشان هراره، خانم ذرت فروش
دست فروشان هراره، خانم ذرت فروش
میوه فروشی در زیمباوه
میوه فروشی در زیمباوه
جوینا سیتی (Joina City) مرکز تجاری چند طبقه‌ای در مرکز شهر می باشد که همه چیز در آنجا پیدا میشود، از سیم‌کارت و لباس گرفته تا انواع و اقسام رستوران‌ها. اطراف این مرکز تجاری پاتوق دستفروش‌هاست و ایستگاه ون‌هایی که به اطراف شهر مسافر می‌برند، بنابراین هر روز صبح به مرکز شهر می‌آمدم و عصر از اینجا به خانه میزبانم برمی‌گشتم.
نمایی از شهر از جوینا سیتی
نمایی از شهر از جوینا سیتی
غار چینویی
صبح برای دیدن غار چینویی (Chinhoyi caves) با ون های مسافربری به خارج شهر رفتم، موقع پیاده شدن به علت فرسوده بودن ماشین هر چقدر تلاش کردیم در ون باز نشد که در نتیجه مجبور شدم از پنجره خود را به بیرون بکشانم که همین موضوع موجب خنده و تعجب و به نوعی تحسین بقیه مسافران شد.
کودک درون ون
کودک درون ون
در سفر به زیمباوه شمال غربی هراره را که از سنگ‌های آهکی و غارهای دولومیتی تشکیل شده است از دست ندهید.
نمایی از غار چینویی از بیرون
نمایی از غار چینویی از بیرون
غار چینویی در سال ۱۹۵۵ به عنوان پارک ملی ثبت شد، این غار از دو قسمت مجزا تشکیل شده است که حضور دریاچه‌ای به رنگ آبی خاصی در میان غار، زیبایی این مجموعه را دوچندان می‌کند.
دریاچه ای آبی رنگ در میانه غار
دریاچه ای آبی رنگ در میانه غار
فضای داخلی غار
فضای داخلی غار
حین برگشت از غار چینویی با پلیس زیمباوه دچار مشکل شدم، پلیس راهنمایی و رانندگی زیمباوه به بهانه معاینه فنی هر چند دقیقه دستور توقف ماشین ها را در جاده می داد. در یکی از این توقف ها من داشتم از روستاهای اطراف عکاسی میکردم که ناگهان پلیس به راننده گفت: این مسافر شما به جرم عکاسی از پلیس بازداشت است. من از ون پیاده شدم و سریع عکس پلیس را از دوربینم حذف کردم، اما پلیس از من ۱۰۰ دلار بابت جریمه عکاسی از پلیس درخواست کرد، تا گفتم پولی ندارم گفت: مشکل شما با ۲۰ دلار هم برطرف خواهد شد! اما من دوباره تاکید کردم که عکس¬های شما را از دوربینم حذف کردم و پولی بابت جریمه پرداخت نمی کنم و پلیس از گرفتن پول منصرف شد و این بین خود اهالی مشهور است که پلیس زیمباوه اهل رشوه است.
خانه های روستایی اطراف هراره
خانه های روستایی اطراف هراره
هراره به شهر نقاشی‌های صخره‌ای معروف است، بنابراین دیدن گالری ملی (نشنال گالری) که در پارک زیبای هراره قرار دارد و مجسمه‌های عظیم دست ساخت بشر خالی از لطف نیست.
مجسمه های سنگی نشنال گالری زیمباوه
مجسمه های سنگی نشنال گالری زیمباوه
مجسمه چوبی نشنال گالری زیمباوه
مجسمه چوبی نشنال گالری زیمباوه
نقاشی نشنال گالری زیمباوه
نقاشی نشنال گالری زیمباوه
صنایع دستی زیمباوه در نشنال گالری
صنایع دستی زیمباوه در نشنال گالری
از مردم خونگرم و مهمان‌نواز هراره زمانی که نشانی جایی را می‌پرسیدم مرا تا مقصد همراهی میکردند. یکی از راه‌های ارتباط برقرار کردن پرسیدن نشانی است، اگرچه امروزه از گوگل میتوان همه جا استفاده کرد اما باید بهانه‌ای برای همدمی با مردم منطقه باشد.
کودک زیمباوه ای
کودک زیمباوه ای
امروز هم که می‌خواستم برای بافت موی آفریقایی به یکی آرایشگاه‌های هراره بروم آقایی با من همراه و هم صحبت شد، تا فهمید ایرانی هستم فورا گفت: رئیس جمهور شما آقای احمدی نژاد رو میشناسم! و اما بافت موی آفریقایی؟ بعد از مذاکره با یکی از آرایشگرهایی که در سالن بزرگی در وسط شهر کار میکرد و توافق مبلغ پنجاه دلار، ابتدا چهار برابر موهای خودم مو خریدم (اکستنشن) سپس سه نفر، سه ساعت موهایم را می‌کشیدند و در دو رنگ میبافتند، بعد از بافت متوجه شدم چه اشتباهی کردم!
در حال بافت مو
در حال بافت مو
انگار حجم و وزن سرم دوبرابر شده و در اثر دردی که در اثر کشیدن موهایم ایجاد شد تا چند شب خواب آسوده و راحتی نداشتم، حتی دوستان آفریقایی پیشنهاد داده بودند که برای تسکین درد از مسکن استفاده کنم. هرچند تجربه بودن در آرایشگاه مخصوصا محیط داخل آرایشگاه که فروشنده‌های دورگرد می‌آمدند جالب بود. در تمام این مدت همه چیز از میوه و غذا گرفته تا زیورآلات توسط فروشندهای دورگرد فروخته میشد.
من، آقای زیورآلات فروش به همراه آرایشگران
من، آقای زیورآلات فروش به همراه آرایشگران
بعد از بافت موهایم به یکی از رستوران‌های جوینوسیتی رفتم تا معروف‌ترین غذای سنتی هراره را امتحان کنم. سادزا، از ترکیب آرد ذرت و آب پخته میشود، در حقیقت مثل برنج بوده و با سبزیجات و خورش‌های مختلف سرو میشود.
غذای سنتی زیمباوه، سادزا به همراه اسفناج و گوشت چرخ شده
غذای سنتی زیمباوه، سادزا به همراه اسفناج و گوشت چرخ شده
یکی از خورش‌هایی محلی که به من پیشنهاد دادند، استخوان پخته شده قلم گوسفند بود! که البته با دیدنش منصرف شدم و غذاهای قابل خوردن دیگه ای را انتخاب کردم. ناگفته نماند که پیتزاهای هراره هم واقعا خوشمزه هستند.
غذای سنتی زیمباوه
غذای سنتی زیمباوه
پیتزای بیکن به همراه تیکه های آناناس
پیتزای بیکن به همراه تیکه های آناناس
هزینه هایی که بابت غذا در کشور زیمباوه پرداخت میشود بسیار مناسب است، به عنوان مثال با ۵-۱۰ دلار میتوان در یک رستوران خوب غذا سفارش داد.
کرم خشک، غذای مورد علاقه زیمباوه ای ها
کرم خشک، غذای مورد علاقه زیمباوه ای ها
روستای چیوشه
روز آخر اقامتم در هراره، به روستای چیوشه که به بافت قدیمیش معروف است رفتم. با خودم عهد کرده بودم که به جای شکلات در سفرم به آفریقا تعدادی مسواک به عنوان کادو برای بچه‌های آفریقایی ببرم.
من در حال اهدای مسواک به بچه ها
من در حال اهدای مسواک به بچه ها
راننده ون که مرا به روستا چیوشه می‌برد گفت: خانواده‌ی من در چیوشه شما را برای گشت و گذار در روستا راهنمایی می‌کند، بنابراین به همراه همسر و خواهر راننده تمام روستا را گشتیم.
نمای فضای داخل خانه راننده که اهل چیوشه بود
نمای فضای داخل خانه راننده که اهل چیوشه بود
بعضی از روستایی ها بسیار تمیز و مرتب بودند و با وجود کمبود امکانات خانه هایشان از تمیزی برق میزد.
آشپزخانه خانواده روستایی که برای درست کردن غذا از هیزم استفاده میکنند
آشپزخانه خانواده روستایی که برای درست کردن غذا از هیزم استفاده میکنند
خانم روستایی در حال کشیدن سنگ پا
خانم روستایی در حال کشیدن سنگ پا
معماری اکثر خانه های روستایی زیمباوه به صورت سازه‌هایی گنبدی شکل و اتاق‌های مجزا است که با فاصله قرار داشتند. مثلا هر خانه چهار سازه گنبدی شکل (آشپزخانه، اتاق خواب، نشیمن، توالت و … ) داشت.
خانه های روستای چیوشه در اتاق های مجزا
خانه های روستای چیوشه در اتاق های مجزا
توالت روستایی ها
توالت روستایی ها
اکثر خانه های روستایی بدون دیوار و در ورودی بود بنابراین در مسیر رفتن به مدرسه از کنار خانه های روستایی عبور میکردیم و وارد حیاط خانه میشدیم. پسر بچه ۶-۷ ماهه ای را که با دیدنم غرق تعجب بود در آغوش گرفتم، انگار با نگاهش به من می‌گفت که چرا رنگ پوستت مثل بقیه آدم‌های اینجا نیست!
کودک شش ماهه ای که از دیدن من متعجب شد
کودک شش ماهه ای که از دیدن من متعجب شد
مدرسه‌ای در مجاورت روستای چیوشه بود که دانش‌آموزان از حداقل امکانات تحصیل برخوردار بودند و حتی برای نوشیدن آب باید از چاه آب می‌گرفتند!
دانش آموزان مدرسه در کنار چاه آب
دانش آموزان مدرسه در کنار چاه آب
بعد از دیدن کلاس‌ها و هم صحبت شدن با معلم‌ها و دانش‌آموزان و اهدای مسواک‌ها به هراره برگشتم و راهی شهر آبشار ویکتوریا شدم.
من و دانش آموزان به همراه مدیر مدرسه
من و دانش آموزان به همراه مدیر مدرسه
مهد کودک در حیاط مدرسه
مهد کودک در حیاط مدرسه
دانش آموزان در حال بازی والیبال
دانش آموزان در حال بازی والیبال
آبشار ویکتوریا
برای تماشای آبشار ویکتوریا باید ورودمون از کشور زیمباوه یا زامبیا باشد، اما از آنجایی که بیشتر آبشار در زیمباوه و بخش‌هایی از آن در زامبیا جریان دارد، تصمیم گرفتم قسمت زامبیایی آبشار را هم ببینم. برای رفتن به زامبیا باید در سایت سفارت زامبیا ثبت نام و با مراجعه به سفارت و پرداخت ۵۰ دلار آمریکا ویزا دریافت کرد، اما برای برگشت به زیمباوه باید دوباره ویزا زیمباوه گرفت. در شهر “آبشار ویکتوریا” بعد از هم صحبت شدن با توریستهای دیگر متوجه شدم به جای هزینه ۳۰دلاری ویزای زیمباوه، میتوان با پرداخت ۵۰ دلار، کازا یونی ویزا (Kaza Univisa ) درخواست کرد و قسمت زامبیایی آبشار را با این ویزا دید.
ورودی آبشار ویکتوریا
ورودی آبشار ویکتوریا
با اتوبوسهای شب رو، هراره را به مقصد شهر آبشار ویکتوریا ترک کردم و بعد از ده ساعت به شهر آبشار ویکتوریا رسیدم. هزینه بلیط اتوبوس از هراره تا شهر آبشار ویکتوریا حدود ۵۰ دلار بود.
حومه شهر آبشار ویکتوریا
حومه شهر آبشار ویکتوریا
از آنجایی که این شهر وسط پارک ملی قرار دارد میتوان گونه‌های گیاهی و جانوری زیادی را در شهر دید. دو روزی که داخل شهر بودم آهو، گراز و میمونهای زیادی رو حین گشت و گذار دیدم ، بومیان منطقه میگفتند حتی شیر هم داخل شهر دید شده است.
گراز وحشی در شهر آبشار ویکتوریا
گراز وحشی در شهر آبشار ویکتوریا
از دیگر جاهای دیدنی این شهر، بازارچه دست فروشان است که به وفور در آن صنایع دستی و مجمسههای سنگی و چوبی بزرگی دیده میشود. از آنجایی که زیمباوه کشور فقیری است دست فروشان اصرار دارند توریست‌ها از آنها خرید کنند.
بازارچه صنایع دستی
بازارچه صنایع دستی
مشتاق بودم برای کمک به زندگی دست فروشان از همه خرید کنم اما از آنجایی که با کولهپشتی سفر میکردم و در روزهای ابتدایی سفرم بودم متاسفانه امکان خرید زیاد مقدور نبود.
روز اول به همراه دختری که اهل زامبیا بود و برای دیدن قسمت زیمباوهای آبشار به شهر “آبشار ویکتوریا” زیمباوه آمده بود، به کشف جاهای دیدنی اطراف شهر رفتیم.
مجسمه های سنگی در شهر آبشار ویکتوریا
مجسمه های سنگی در شهر آبشار ویکتوریا
گروه موسیقی در شهر آبشار ویکتوریا
گروه موسیقی در شهر آبشار ویکتوریا
عصر به هتلم (Rest Camp & Lodges) برگشتم و حین شنا در استخر هتل، هلیکوپترهای زیادی را که بر فراز آبشار ویکتوریا در حال پرواز بودند تماشا میکردم.
https://www.safarnevesht.com/guest/faranakhasanzade/zimbabwe/
نمایی از استخر هتل
نمایی از استخر هتل
از آنجایی که زیمباوه کشور ارزانی است، میتوان با قیمت مناسب هتل رزرو کرد، به عنوان مثال هزینه اقامتم در اتاق دو تخته یک هتل نسبتا خوب، شبی ۲۰ دلار آمریکا بود، البته اینترنت و صبحانه شامل خدمات هتل نبود.
نمایی از فضای داخلی اتاق هتل
نمایی از فضای داخلی اتاق هتل
صبح زود از هیجان دیدن یکی از عجایب هفتگانه طبیعی دنیا از خواب بیدار شدم، بعد از پیاده‌روی کوتاه و رسیدن به ورودی آبشار ویکتوریا، بلیطی تهیه کردم که برای خارجیها حدود ۳۰ دلار بود. آبشار ویکتوریا از فرود رود زامبزی که پس از رودهای نیل، کنگو و نیجر، چهارمین رود بزرگ آفریقا است تشکیل میشود.
نمایی از رود زامبی زی و آبشار ویکتوریا از بالا
نمایی از رود زامبی زی و آبشار ویکتوریا از بالا
رود زامبزی از شمال غربی زامبیا سرچشمه میگیرد و پس از عبور از کشورهای آنگولا، نامیبیا، بوتسوانا و موزامبیک در نهایت به اقیانوس هند میپیوندد. حجم آب آبشار حتی در فصل خشک (در فصلی بارانی به خاطر حجم زیاد آب، آبشار را نمیتوان دید) در بعضی قسمتها به حدی زیاد است که وقتی قطرات آب از رود زامبیزی به پایین سرریز می شود با وزش باد به سمت مقابل که تماشاگران قرار دارند پرتاب می شود، انگار از آسمان باران میبارد. قطرات آب بسته به وزش باد حتی در خارج محدوده آبشار هم احساس میشود، پس حتما برای دیدن آبشار، بارانی به همراه داشته باشید، البته من هراسی از خیس شدن نداشتم چرا که احساس میکردم آبشار ویکتوریا با پاشیدن قطراتش به سمتم حضورم را خوشآمد میگوید.
قطرات آبی که همچون باران می بارید
قطرات آبی که همچون باران می بارید
قسمتی از آبشار ویکتوریا در سمت چپ با فاصله کمی از بقیه آبشار جدا شده است، اما در سمت راست انگار آبشار تکه تکه بوده و علیرغم تمام شدن خاک زیمباوه هم چنان ادامه دارد حتی میتوان قسمت زامبیایی آبشار ویکتوریا را در نقطه پایانی مرز زیمباوه دید.
تکه ای از آبشار ویکتوریا که در سمت چپ قرار دارد
تکه ای از آبشار ویکتوریا که در سمت چپ قرار دارد
با وجود اینکه قسمت زیمباوهای آبشار را از ده تا دوازده مکان مختلف با نماهای متفاوتی تماشا کردم، باز هم دلم چشم‌انداز کاملی از آبشار ویکتوریا را میطلبید!
نمایی از آبشار ویکتوریا در مرز دو کشور زیمباوه و زامبیا
نمایی از آبشار ویکتوریا در مرز دو کشور زیمباوه و زامبیا
مارال حوالی آبشار ویکتوریا
مارال حوالی آبشار ویکتوریا
بنابراین روز بعد با هلیکوپتر از بالا آبشار را تماشا کردم. فردا صبح که روز یکشنبه بود تصمیم گرفتم برای دیدن مراسم به کلیسای حوالی هتل بروم، بعد از اتمام مراسم و خروج کشیش از کلیسا تمام زنان دستجمعی می رقصیدند.
زنان در کلیسا
زنان در کلیسا
بعد از برگشت به هتل با دو دختر جهانگرد سوئیسی درباره مکان‌های دیدنی شهر و برنامههایشان هم صحبت شدم، آنها میخواستند به رستوران Look Out Cafe که از قبل رزرو کرده بودند، بروند.
من ودوستان در رستوران لوک آت کافه
من ودوستان در رستوران لوک آت کافه
رستوران چشم‌انداز بسیار زیبایی دارد و از آنجا میتوان پلی را مشاهده کرد که دو کشور زیمباوه و زامبیا را در بالای رود زامبزی به هم وصل می‌کند.
چشم انداز زیبا از رستوران لوک آت کافه در مرز زیمباوه و زامبیا
چشم انداز زیبا از رستوران لوک آت کافه در مرز زیمباوه و زامبیا
توریست‌ها از بالای این پل زیپ لاین و بانجیجامپینگ میکردند و از رستوران میتوان در هیجان دیدن افرادی که برای زیپ لاین و بانجیجامپینگ در اطراف پل می‌آیند، شریک شد.
زیپ لاین حوالی آبشار ویکتوریا
زیپ لاین حوالی آبشار ویکتوریا
نمایی از پل مرزی بین دو کشور زامبیا و زیمباوه
نمایی از پل مرزی بین دو کشور زامبیا و زیمباوه
بعد از برگشت به هتل به همراه ترانسفر هلیکوپتر به دنبال دو نفر از کسانی رفتیم که قرار بود با من در هلیکوپتر همسفر شوند. درباره درخت هزاروپانصد ساله بائوباب از خانم راننده پرسیدم، گفت درخت کمی جلوتر از هتل همراهانم است و قول داد که در برگشت از آن دیدن خواهیم کرد. محل اقامت همسفرانم هتل لوکسی به نام ویکتوریا فال سافاری لوژ بود که خاطرات دو سال پیش، ماراسرنا لوژ در حیات وحش ماسایی مارا کنیا را در ذهنم زنده کرد.
نمایی از هتل سافاری لوژ در آبشار ویکتویا
نمایی از هتل سافاری لوژ در آبشار ویکتویا
کمی بعد به فرودگاه هلیکوپتر رسیدیم و برای سوار شدن به هلیکوپتر آموزش های لازم را دیدیم. قبل از هر چیز چهار نفر اعضای گروهمان وزن شدند و حتی جای نشستنمان بر اساس وزن مشخص شد، خوشبختانه من کنار پنجره سمت چپ نشستم، از آنجایی که آلودگی صوتی هلیکوپتور بیش از حد نرمال است، به ما یک گوشی مخصوص دادند تا از این طریق با کاپتان در ارتباط باشیم و بتوانیم به توضیحات او در مورد آبشار گوش دهیم، اما من به دلیل سروصدای زیاد هلیکوپتر چیزی از صحبتهای کاپتان نفهمیدم!
فرودگاه هلیکوپتر
فرودگاه هلیکوپتر
من در هلیکوپتر
من در هلیکوپتر
هنوز کاملا از زمین بلند نشدیم که در سمت چپمان زرافهای را که در حال خوردن برگهای درخت بود، دیدیم. با نزدیکتر شدن به آبشار ویکتوریا قلبم به خاطر هیجان دیدن آبشار از بالا بیشتر میتپید. چشم انداز غیر قابل وصفی از پهناورترین آبشار جهان داشتیم که با وزش باد از راست به چپ در جاهای مختلف رنگین کمان تشکیل میشد. رنگین کمان متحرک که در اثر قطرات آب تشکیل میشد در سمت چپ آبشار (قسمت زامبیایی) به سمت مقابل حرکت میکرد و در انتها از بین میرفت اما باز رنگین کمانی دیگر در سمت راست متولد میشد و هر بار با تولدش نشاطی دوباره به آبشار هدیه میداد. هلیکوپتر دو دور بالای این آبشار چرخید و سپس به فرودگاه برگشتیم. اگرچه برای دیدن ده دقیقهای آبشار ویکتوریا با هلیکوپتر باید حدود ۲۵۰ دلار آمریکا هزینه کرد اما از آنجایی که عظمت و شکوه آبشار از بالا کاملا با آنچه که در پایین و از مقابل آبشار میبینیم متفاوت است بنابرین پیشنهاد میکنم از دیدار هوایی آبشار غافل نشوید.
نمایی از آبشار ویکتوریا از بالا
نمایی از آبشار ویکتوریا از بالا
زمانی که ماه در پرنورترین حالت خود قرار دارد میتوان پدیده ماه کمان (رنگین کمان شبانه) را در این آبشار دید.
بعد از نشستن هلیکوپتر از ما پذیرایی کردند، ضمنا سی دی فیلمی را که حین سوار شدن و پرواز بر فراز آبشار فیلمبرداری شد را حدود ۲۵ دلار به افرادی که در هلیکوپتر حضور داشتند فروختند. در فصل هایی که حجم آب آبشار کمتر است گردشگران میتوانند در استخر شیطان که در لبه آبشار (رود زامبیزی) تشکیل می شود، شنا کنند!
سپس به دیدار درخت هزاروپانصد ساله بائوباب رفتیم، تنه درخت بائوباب از ۳۰ تا ۴۰ سالگی به بعد شروع به ضخیمتر شدن می‌کند، حالا تصور کنید این درخت کهن چقدر میتواند تنومند باشد! همچنین در طول مسیر از مشاهده آهوان زیادی در بوتهزارهای اطراف لذت بردم.
درخت کهن سال بائوباب
درخت کهن سال بائوباب
آهوانی که در شهر آبشار ویکتوریا قرار داشتند
آهوانی که در شهر آبشار ویکتوریا قرار داشتند
خانم راننده من را به بازارچه دستفروش‌ها برد تا میوه بائوباب که بزرگ و تخم مرغی شکل هست، تهیه کنم. در این بازار، دستفروش‌ها مرغهای محلی خود را میفروختند. البته بعضیها هم میوه بائوباب و میوههای دیگر منطقه را برای فروش در بازار عرضه میکردند. به هتل برگشتم تا با اتوبوس ساعت هشت شب به شهر بلووایا، دومین شهر بزرگ زیمباوه بروم.
بازارچه محلی آبشار ویکتوریا
بازارچه محلی آبشار ویکتوریا
شهر بلووایا
حدود ساعت ۳ صبح به خانه میزبانم که در حومه شهر بلووایا بود رسیدم. فردا صبح با میزبانم که خانم سیاه پوست خوش قیافه ای بود آشنا شدم، خانم میزبان که به نظر میرسید ۳۰ سال و اندی از سنش میگذرد، از ازدواج قبلی دو پسر داشت که با پدر و مادر فقیرش در روستایی زندگی میکردند و او همیشه نگران تامین هزینه های زندگی بچه هایش بود. خانم میزبان پس از ازدواج دومش با مردی که وضع مالی به نسبت بهتری داشت، هزینه بچه هایش را هم تامین میکرد. در تمام مدتی که در این کشور بودم فقر را به معنی واقعی در زندگی مردم احساس میکردم!
من و میزبانم در شهر بلووایا
من و میزبانم در شهر بلووایا
با راهنمایی میزبانم سوار مینی باس شدم و برای دیدن موزه ی تاریخی طبیعی بلووایا به شهر بلووایا رفتم. با دیدن موزه غنی مثل این موزه که کلکسیون خوبی از سنگ هایی با عنصرهای مختلف را جمع آوری کرده بودند تعجب کردم! سنگ های رنگارنگی که با ترکیب عنصرهای مختلف در طبیعت رنگ های عجیبی را به وجود آورده بود! متاسفانه عکاسی در این موزه زیبا ممنوع بود.
نمایی از موزه بلووایا
نمایی از موزه بلووایا
پس از یک ساعت در حالیکه واقعا گرسنه بودم تصمیم گرفتم به کافی شاپ موزه بروم اما کافی شاپ موزه بسته بود، با راهنمایی کارکنان موزه به رستوران ها و فروشگاه های اطراف رفتم اما متاسفانه هیچ جا باز نبود! دست از پا درازتر به موزه برگشتم و به شوخی به کارکنان موزه گفتم: تازه میفهمم چرا آفریقایی ها پول ندارن! الان ساعت ده و نیم صبح است و تمام مغازه های شما بسته است. خانمی که پلیس موزه بود به من کمک کرد و من را به آشپزخانه ی موزه برد و از من با شیر و چایی و ساندویچ کره پذیرایی کرد. مجددا به موزه برگشتم و قسمت های مختلف موزه را دیدم، قسمت هایی که مربوط به بنای یادبود شهر تاریخی خامی(کامی) بود.
در قسمتی از موزه که به اشیائ به جای مانده از عصرهای مختلف تعلق داشت، جامی از سرزمین مادها هم قرار داشت! در طبقات آخر هم کلکسیونی از حشرات (ماننده پروانه های رنگارنگی) و گونه های جانوری قاره آفریقا جمع آوری شده بود. سپس از تماشای پارک بسیار زیبای مقابل موزه که محوطه وسیعی را به خود اختصاص داده است، لذت بردم.
|
امتیاز مطلب : 5
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
